Γενέθλια 6 ετών

Ήρθες μωράκι μου...

Ήρθες σ' ένα όνειρο γλυκόπικρο ντυμένο με την λαχτάρα του γυρισμού. Σε κρατούσα στην αγκαλιά μου, έσφιγγες το δάχτυλο μου, φώτιζες την ζωή μου, με κοιτούσες μέσα στα μάτια όπως τότε. Ήσουν ακόμα άρρωστος πολύ. Το κορμάκι σου πονούσε. Όπως τότε που πάλευα μ'ένα χάδι μ'ένα φιλί να σου απαλύνω τον καημό. Γλυκό μου μωρό ποτέ δεν σου δώθηκε η ευκαιρία να ζήσεις μια ζωή, έξω από τα τείχη του νοσοκομείου. Πόσα στερήθηκες ψυχή μου; Πόσα; 'Αδικη η ζωή, σε ανάγκασε να πολέμας με την ασθένεια από την πρώτη σου κιόλας ανάσα.

Σε κρατούσα Φίλιππε και σου φιλούσα ξανά και ξανά τα χεράκια, γνωρίζοντας πως σε είχα χάσει, γνωρίζοντας πως μόλις ανοίξω τα μάτια μου θα έχεις και πάλι πεθάνει. Μου λείπεις πολύ. Έστω και έτσι μέσα σε όνειρο να έρχεσαι. Να έρχεσαι να μου χαρίζεις κι άλλες στιγμές. Αυτές οι ώρες, οι μέρες, οι μήνες που ζήσαμε μαζί τόσο μα τόσο πολύτιμοι! Δεν θα σε άλλαζα ποτέ και ας ήξερα πως υπεραγαπάω και δένομαι αιώνια μ' ένα παιδί που δεν θα το μεγαλώσω, που δυστυχώς δεν θα επιζήσει. Τίποτα μα τίποτα δεν θέλω να ξεχάσω, πέρα από τις ώρες εκείνες, τις ανυπόφορες τις παγερές, τις ώρες που πονούσες. Κυρίως τις τελευταίες. Πόσα περάσαμε μαζί. Νοιώθω σαν να ζήσαμε 10 ζωές μέσα σε λιγότερο από 5 μήνες. Είμαι ευγνώμων που ήσουν δικός μου, έστω και για τόσο λίγο!

Χρόνια σου πολλά Φίλιππε!

Σαν σήμερα θα γινόσουν έξι ετών. Και σε ενά μήνα περίπου θα ξεκινούσες το δημοτικό σχολείο. Η απουσία σου τεράστια, καθημερινά επώδυνη. Με εξουθενώνει ακόμα και σήμερα, παρόλο που την αποδέχτηκα πια, παρόλο που βρήκα τον τρόπο να σταθώ όρθια μετά τον χαμό σου. Πεντέμιση χρόνια έχω να σε δω, έχω να σε  αγκαλιάσω. Σχεδόν μισή δεκαετία. Κάθε χρόνο στα γενέθλια σου μετράω. Κάθε Χριστούγεννα στον θάνατο σου μετράω. Μετράω και νοσταλγώ την ζωή που δεν θα ζήσουμε. Πόσο ανώφελο πια. Πότε θα λυτρωθώ; Από αυτό το βάρος στο στήθος. Από αυτή την μεγάλη, αυτή την βαθιά θλίψη.

Αγαπημένε μου Φίλιππε, μου έμαθες τόσα πολλά!

Εξαιτίας σου εξελίχθηκα στον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Εσύ μου έμαθες να αγαπάω και μην περιμένω τίποτα. Να παλεύω δίχως όρια, να ελπίζω και να χαμογελάω εκεί που έχει χαθεί και η παραμικρή ελπίδα. Εσύ ήσουν ο σοφός σε αυτή την σχέση ζωής. Εσύ αγάπη μου και η σπουδαία ανίκητη ψυχούλα σου που μου χάρισε και συνεχίζει ακόμα και τώρα να μου δίνει τεράστια δώρα!

Ξέρεις εσύ άγγελε μου τι εννοώ αφού μου στέλνεις το τρίτο μου ουράνιο δώρο.

Η χαρά μου είναι ανέλπιστη, η ευλογία μεγάλη!

Προστάτεψε μας και πάλι Φίλιππε, η μαμά σε χρειάζεται για μια ακόμη φορά.

Σε αγαπώ και θα σε περιμένω πάντα αγγελούδι μου!