Πύλες της προσευχής

Όσο ζούμε, εκείνος θα ζει

Για να είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας.... όπως τον θυμόμαστε.

Σε κάθε ανατολή και δύση του ηλίου... τον θυμόμαστε.

Στο φύσημα του ανέμου και στην ψύχρα του χειμώνα... τον θυμόμαστε.

Στο άνθισμα των μπουμπουκιών και στην αναγέννηση της άνοιξης... τον θυμόμαστε.

Στην κυανότητα των αιθέρων και στη ζεστασιά του καλοκαιριού... τον θυμόμαστε.

Κατά το θρόισμα των φύλλων, στην ομορφιά του φθινοπώρου... τον θυμόμαστε.

Στην αρχή και στο τέλος κάθε χρόνου... τον θυμόμαστε.

Όσο ζούμε, εκείνος θα ζει γιατί είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας... όπως τον θυμόμαστε.

Όταν είμαστε κουρασμένοι και έχουμε ανάγκη από δύναμη... τον θυμόμαστε.

Όταν είμαστε χαμένοι και πονεμένοι στην καρδιά... τον θυμόμαστε.

Όταν έχουμε δύσκολες αποφάσεις να πάρουμε... τον θυμόμαστε.

Όταν νοιώθουμε χαρά ποθούμε να την μοιραστούμε και έτσι τον θυμόμαστε.

Όταν καταφέρνουμε επιτεύγματα τα οποία βασίζονται στα δικά του... τον θυμόμαστε.

Για όσο ζούμε... εκείνος θα ζει

Για να είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας... όπως εμείς τον θυμόμαστε.

 

Πηγή: Πύλες της προσευχής (Εβραϊκό προσευχητάρι).